Vaginisme treft tot 1% van de vrouwelijke bevolking en vertegenwoordigt vaak een fysieke manifestatie van een onderliggend psychologisch probleem. Hoewel 1% -6% van de mensen vaginisme heeft geregistreerd, geloven artsen dat het een relatief veel voorkomende aandoening is. Het is waarschijnlijk dat de aandoening ondergediagnosticeerd is omdat veel mensen met vagina's niet bereid zijn hun symptomen te bespreken met zorgverleners (HCP's). Sauder, stelt dat vaginisme geen vaginale bevallingscomplicaties mag veroorzaken tijdens de bevalling, in een interview met Helloflo.
Vaginisme is een aandoening waarbij onvrijwillige spierspasmen de vaginale geslachtsgemeenschap of andere penetratie van de vagina verstoren. Dit resulteert vaak in pijn bij pogingen tot seks. Vaak begint het wanneer vaginale geslachtsgemeenschap voor het eerst wordt geprobeerd. Vaginisme heeft niet noodzakelijk invloed op uw vermogen om opgewonden te raken en te genieten van andere soorten seksueel contact.
Er is een algemene misvatting dat vaginisme gewoon de term is die wordt gebruikt om te verwijzen naar pijn tijdens seks, maar dat is niet helemaal waar. Dit beschrijft vaginisme waarbij je de eerste paar keer iets in je vagina probeert te steken, maar het werkt niet of is pijnlijk. Een van mijn grootste curiosa die ik had toen ik zwanger was, was hoe vaginaal bevallen mijn primaire vaginisme zou beïnvloeden. Bovendien lijken gemeenschappen die bekend staan om hun strikte religieuze orthodoxie meer gevallen van vaginisme te hebben, maar deze beweringen moeten door meer onderzoek worden bevestigd.
Hoe frustrerend vaginisme ook kan worden, het is belangrijk om te onthouden dat je nooit de schuld hebt van de pijn die je ervaart. Het is meer dan een jaar geleden dat ik vaginaal ben bevallen met vaginisme en de resultaten voor mijn lichaam waren dat mijn primaire vaginisme hetzelfde is gebleven met een zeer lichte verbetering op de penetratieafdeling. Veel mensen zien aanzienlijke verbeteringen in hun seksleven en hun geestelijke gezondheid na vaginismusbehandelingen. Verder hebben mensen met vaginisme ook minder kans om gezondheidszorg te zoeken omdat ze bang zijn voor interne bekkenonderzoeken, waardoor ze risico lopen op niet-gedetecteerde baarmoederhalskanker, soa's en meer.
Sommige artsen die ik had gesuggereerd dat het hebben van een vaginale bevalling zou kunnen helpen bij mijn vaginisme vanwege hoeveel de vaginale en bekkenbodemspieren zich uitstrekken bij het uitduwen van een baby. Deskundigen in de gezondheidszorg weten nog steeds niet precies wat vaginisme veroorzaakt, maar sommige risicofactoren zijn eerdere operaties, infecties of verwondingen aan de bevalling, zoals vaginale tranen. Elk inwendig onderzoek is buitengewoon pijnlijk voor mij en tijdens deze langere afspraak moest mijn arme vaginismusvagina twee penetraties ondergaan. Dunn, directeur van het Center for Human Sexuality aan het State University of New York Health Science Center in Brooklyn zegt dat ongeveer 40% van de vrouwen die hen bezoeken vaginisme heeft.
Soms wordt vaginisme aangezien voor een fysiek probleem met uw vagina, wat kan leiden tot onnodige chirurgie. Het kan helpen om te weten dat vaginisme volgens studies vaker voorkomt dan je zou denken - en de cijfers kunnen zelfs hoger zijn dan studies hebben kunnen vaststellen. Gelukkig kunnen mensen met vaginisme nog steeds orgasmes ervaren door clitorisstimulatie en door behandeling te krijgen, kan hun vermogen om van penetrerende seks te genieten, worden hersteld.
