Een arts met training over vaginisme besteedt aandacht aan een comfortabele en gevoelige omgeving voor de situatie. Als de patiënt niet seksueel actief is, zal gynaecologisch onderzoek ook een primeur zijn. Dit onderzoek kan ongemakkelijk zijn, maar het is erg belangrijk voor de diagnose of voor het detecteren van andere situaties. De eerste stap bij het diagnosticeren van vaginisme is het bespreken van uw symptomen en seksuele geschiedenis met een door de raad gecertificeerde gynaecoloog.
Specifiek, wanneer en hoe vaak deze symptomen optreden. We zullen dan een fysieke evaluatie uitvoeren (inclusief een bekkenonderzoek). Omdat het gebruikelijk is dat vrouwen met vaginisme angstig zijn tijdens bekkenonderzoeken, doen we er alles aan om zachtaardig te zijn en het examen zo comfortabel mogelijk te maken. Tijdens het onderzoek zullen we zoeken naar tekenen van mogelijke infecties of andere problemen die uw symptomen kunnen veroorzaken.
Vaginisme is een spasme van de spieren rond de vagina dat tegen uw wil optreedt. De spasmen maken de vagina erg smal en kunnen seksuele activiteit en medische onderzoeken voorkomen. Veel mensen bij wie de diagnose vaginisme is gesteld, zoeken koortsachtig naar genezingen, begrijpelijkerwijs. Als vaginismusveteraan raad ik een gespecialiseerd centrum aan dat voornamelijk personen met een seksuele disfunctie ziet.
Alle gynaecologen die ik in de loop der jaren heb gezien, zorgden ervoor dat ik me niet zo comfortabel en begrepen voelde als een arts die klinisch onderzoek doet naar vrouwelijke bekkengezondheidsproblemen. Voor een keer voelde ik me niet volledig genegeerd in aanwezigheid van een arts, maar voelde ik me in plaats daarvan hoopvol voor de mogelijkheden in de behandeling voor mijn geest en lichaam. Helaas is vaginisme een relatief ongebruikelijke aandoening, dus veel gyno's zijn zich niet helemaal bewust van het bestaan ervan, laat staan goed geïnformeerd over behandelingen die effectief zouden zijn.
