Het is mogelijk om vaginisme te behandelen en zelfs te genezen. De behandeling hangt echter af van de onderliggende oorzaak, die fysiek, psychologisch of een combinatie van beide kan zijn. Hoe complexer de oorzaak of hoe ernstiger de symptomen, hoe langer de behandeling kan duren. Vaginisme is zowel een fysieke als een psychische aandoening, waardoor de behandeling complex is.
De behandeling omvat vaak een combinatie van counseling, opleiding, spieroefeningen en soms medicatie. Toewijding aan deze interventies kan uw vaginismussymptomen verminderen of genezen. De behandeling omvat meestal onderwijs, begeleiding en oefeningen. U kunt verbinding maken met een arts in uw omgeving met behulp van de Healthline FindCare-tool.
Vrouwen met vaginisme kunnen thuis oefeningen doen om te leren de spieren rond hun vagina te beheersen en te ontspannen. Dit wordt progressieve desensibilisatie genoemd en het idee is om vertrouwd te raken met inbrengen. Vrouwen met vaginisme lijden vaak in stilte, maar helaas verergert dit het probleem na verloop van tijd. Vrouwen met vaginisme melden vaak een brandende of stekende pijn wanneer er iets in de vagina wordt ingebracht.
Onthoud dat het mogelijk is om bevredigende en plezierige seksuele interacties te hebben door andere dingen te doen die geen vaginisme veroorzaken. Vaginisme heeft niet noodzakelijk invloed op uw vermogen om opgewonden te raken en te genieten van andere soorten seksueel contact. Voor partners van vaginismuspatiënten zou verstandig advies zijn om ondersteunend, communicatiever en gevoeliger te zijn. Als uw arts antidepressiva voorschrijft als onderdeel van uw vaginismusbehandeling, wees dan op uw hoede voor bijwerkingen variërend van huiduitslag tot slapeloosheid tot verhoogde angst.
Het aantal diagnoses van vaginisme voor vrouwen die naar klinieken voor seksuele disfunctie komen, varieert echter van 5 tot 17%. Het gebeurt misschien ook niet van de ene op de andere dag, maar met tijd en moeite kun je vaginisme op deze manier genezen - zelfs als dit gecombineerd moet worden met fysieke behandeling. Vaginisme wordt meestal toegeschreven aan niet-fysieke of emotionele redenen, zoals angst of angst voor penetratie, eerder seksueel trauma, angst voor zwangerschap, of een negatieve kijk op seks. Onvrijwillige aanscherping van de vaginale spieren is het belangrijkste symptoom van vaginisme, maar de ernst van de aandoening varieert tussen vrouwen.
Omdat wordt aangenomen dat vaginisme zowel een emotionele als een fysiologische pijnreactie is, zijn er een grote verscheidenheid aan oorzaken voor deze aandoening. Vaginisme, een overkoepelende term voor de onvrijwillige samentrekking van de bekkenbodem wanneer iets de vagina probeert binnen te dringen, wordt ondergediagnosticeerd, verkeerd begrepen en kan vreselijk zijn om mee te leven. Bahlani zegt dat dit slechts twee oorzaken zijn van vaginisme en dat de ervaring van persoon tot persoon totaal anders kan zijn. Psychologisch omgaan met vaginisme betekent dat je de cyclus van negatieve denkpatronen kunt doorbreken die je vaginismussymptomen bestendigen.
