Gynaecologisch onderzoek is erg moeilijk en eng voor vrouwen met vaginisme. Het onderzoek zelf kan samentrekkingen veroorzaken en kan het onderzoek van de patiënt bemoeilijken. Een arts met training over vaginisme besteedt aandacht aan een comfortabele en gevoelige omgeving voor de situatie. Uw zorgverlener zal vragen stellen over uw symptomen en uw medische en seksuele geschiedenis.
Een bekkenonderzoek kan andere problemen helpen uitsluiten of de aanwezigheid van spierspasmen bevestigen. Uw zorgverlener kan vóór het onderzoek een actuele verdovende crème op de buitenkant van de vagina aanbrengen om het proces voor u comfortabeler te maken. Een bekkenonderzoek kan de diagnose bevestigen. Een medische geschiedenis en een volledig lichamelijk onderzoek zijn nodig om te zoeken naar andere oorzaken van pijn bij geslachtsgemeenschap (dyspareunie).
Speculum en digitaal onderzoek kunnen pijnlijk worden bij postmenopauzale vrouwen met vulvovaginale atrofie. Vaginale atrofie, verkorting en stenose met verminderde elasticiteit zijn ook veel voorkomende gevolgen van bekkenbestraling, 44 In deze omgevingen raden we liberaal gebruik van smeermiddel en een ultra-smal speculum aan; wanneer onvoldoende, kan plaatselijke lidocaïne-toepassing nuttig zijn. Topische lidocaïne is niet bestudeerd bij het inbrengen van speculum of bimanueel onderzoek, hoewel het ongemak tijdens laserverdamping van genitale wratten45 en urethrale katheterisatie vermindert, 46 Hoewel intravaginale oestrogeencrème of zetpil niet is onderzocht als een methode om bekkenonderzoek te verminderen. ongemak, het is aangetoond dat het de symptomen en bevindingen van atrofische vaginitis verbetert47 en naar onze ervaring het ongemak tijdens het inbrengen van speculum kan verminderen bij gebruik 2 weken voor het onderzoek.
In elk van deze situaties kunnen beoordeelde vaginale dilatatoren om de vaginale introïtus en kluis te strekken worden bepleit voor vrouwen die zich ongemakkelijk voelen of niet langer in staat zijn om deel te nemen aan penetrerende seksuele activiteiten en dit vermogen willen herwinnen. Verder hebben mensen met vaginisme ook minder kans om gezondheidszorg te zoeken omdat ze bang zijn voor interne bekkenonderzoeken, waardoor ze risico lopen op niet-gedetecteerde baarmoederhalskanker, soa's en meer. Zelfs zonder een formele diagnose van vaginisme, endometriose of vulvodynie, kan een gynaecologisch onderzoek buitengewoon intimiderend zijn. Het script geeft voorbeelden met betrekking tot de vaginismusaandoening, maar het kan eenvoudig worden aangepast om de details van elk seksueel of bekkenpijnprobleem te helpen communiceren.
Omdat bekkenonderzoeken pijnlijke spierspasmen kunnen veroorzaken bij vaginismuspatiënten, kan uw HCP dit proces minder pijnlijk maken door vóór uw examen plaatselijke verdovende crème buiten uw vagina aan te brengen, of ze kunnen u helpen met ontspanningsoefeningen. Merk op dat niet alle vrouwen met vaginisme beklemming zullen ervaren tijdens een medisch onderzoek (benauwdheid kan alleen optreden tijdens sekspogingen). Intern onderzoek - Wanneer vaginisme wordt vermoed, beginnen artsen vaak met het interne onderzoek door een of twee gesmeerde vingers in de vaginale opening te steken om te zien of er weerstand is en om te controleren op tederheid of afwijkingen langs de vaginale wanden. Het is belangrijk op te merken dat alleen omdat u een bekkenonderzoek met succes kunt voltooien, niet betekent dat vaginisme moet worden uitgesloten.
Maar voor mensen met vaginisme, een aandoening die ervoor zorgt dat de bekkenbodemspieren onvrijwillig samentrekken, waardoor vaginale penetratie pijnlijk of onmogelijk wordt, is de strijd veel erger. Deze omvatten episiotomie, perineale snijwonden, vulvaire vestibulitis en vulvodynie, vaginisme, baarmoeder- of vaginale verzakking, fistels, bekkenmaligniteit, een geschiedenis van bekkenstraling en genitale besnijdenis bij vrouwen. Bekkenonderzoeken voor personen met vulvodynie, vaginisme of een andere soortgelijke aandoening hebben het potentieel om een heel spectrum van gemengde emoties op te wekken, zoals angst, wrok, schaamte, verdriet, woede en wanhoop. Vaginisme veroorzaakt vaak pijn tijdens seksuele activiteit, en het kan zelfs het inbrengen van tampons, gynaecologische onderzoeken of geslachtsgemeenschap onmogelijk maken.
Pas toen ze naar een vulvovaginale specialist ging, kreeg ze de juiste hulp en begon ze bekkenbodemfysiotherapie om haar vaginisme goed en medelevend te behandelen. Bij vaginisme kan de eenvoudige benadering van de hand van een arts tot gevolg hebben dat de bekkenbodemspieren worden aangespannen en de vaginale ingang erg klein en strak lijkt. De ervaring van aanhoudende seksuele pijn of benauwdheid na het oplossen of beheersen van een bekkenmedisch of pijnprobleem is meestal te wijten aan vaginisme (zie ook dyspareunie). Na het bespreken van uw symptomen en seksuele geschiedenis, kan vaginisme zeer snel worden gediagnosticeerd door middel van een bekkenonderzoek, inclusief een spierevaluatie.
.
